‘And so when I say education is my priority, it comes from deep within me.’

Ik ben getrouwd met Nara, mijn slimme lieve Zuid-Koreaanse vrouw. Zij is freelance journaliste en schrijft regelmatig over ons onderwijs in de Zuid-Koreaanse media.
Laatst hield ze me een viertal regels tekst onder ogen die de secretaris van de VN , Ban Ki-moon sprak tijdens de lancering van het ‘Education First Initiative’ een programma onder auspiciën van de verenigde Naties. Zoals u weet is Ban Ki-moon een landgenoot van haar.
Dit zijn die vier regels die hij in zijn toespraak gebruikte:

• In my small village after the war, I had no school building.  Our class gathered under a tree. 
• But whatever we lacked in supplies, we made up for in our passion for learning.
• Growing up, I saw the power of education to transform people and whole societies. 
• And so when I say education is my priority, it comes from deep within me

Blijkbaar was er in zijn school geen geld voor boeken en schriften. Er was niet eens een school. Er werd niet gewerkt aan beleidsplannen en functioneringsgesprekken, taakbeleid en formatieplannen waren geen issue. ParnasSys en Cito bestonden niet en trendanalyses werden niet gemaakt. Van Dalton of Montessorischolen had men vast nooit gehoord, laat staan van Passend Onderwijs, HIA’s en zorgarrangementen. En toch: … ‘I saw the Power of Education, to transform people and whole societies’.

Op één van mijn scholen in het mooie Twenterand is een gepassioneerd leerkracht al ruim twee Jaren bezig om samen met de leerlingen uit groep 8 te werken aan wat wij zo deftig noemen: ‘Actief Burgerschap’. Aan haar lessen voor groep 8 komen geen dure methoden te pas. Zij is in gesprek met haar jongens en meiden over de projecten die zij samen doen. Ze overleggen en raken gepassioneerd. Ze bespreken op welke manier ze de bewoners van het bejaardenhuis bij de Kerstviering op school kunnen betrekken. Ze plannen een activiteit om de kleuters onder leiding van de oudste leerlingen op bezoek in ‘Het Haarhuus’, het verzogingscentrum in de straat te laten gaan. Wat moet er worden voorbereid om samen met de ouderen een spelmiddag te organiseren of om samen met hen een schilder-workshop te houden? Wat nu als een demente bejaarde je niet begrijpt?

Passie. Bevlogenheid. Eigenaarschap. Die leerkracht heeft het. En die leerlingen, anders af en toe best lastig bij het onderwijs te betrekken, ze smullen ervan. Vertellen erover. Nemen initiatief. Doen verslag niet omdat het moet, maar omdat ze hun ervaring willen delen.

Jazeker, onderwijs is werkelijk een eerste prioriteit wanneer we een wereld willen die beter wordt. Via onderwijs alleen kunnen  we onze kinderen laten zien hoe het anders kan,  beter kan en moet. Wanneer we ze willen leren hoe zij het verschil kunnen maken, hoe we samen verduurzaming kunnen bewerkstelligen en hoe zij misschien samen de idiotie van toenemende onverdraagzaamheid en agressie in de wereld kunnen tegengaan, ja dan is onderwijs essentieel. We moeten ze sterk maken, dingen leren, kritisch leren denken en laten ervaren hoe prachtig het is om door samenwerking doelstellingen te realiseren.

‘Education.. first priority’. Het is zo. Goed onderwijs is overal in de wereld van heel groot belang. Leren lezen voorop, rekenen, presenteren,sport, spel, actief burgerschap. .. Overal. Ook dicht bij huis. Bij mij in Twenterand. Maar ook bij u in Limburg, op Terschelling in de Haagse Schilderswijk en in Het Gooi. Overal.

Maar dan wel onderwijs met passie. ‘Passion for teaching’ en dan komt ‘Passie voor leren’ vanzelf.
Ik word warm van leerkrachten die die passie tonen. Leerkrachten die eigenaar zijn van hun werk als professional. Die nooit helemaal tevreden zijn. Die steeds beter willen worden, nog betere lessen willen geven, nog meer antwoorden willen geven op de onderwijsvraag die kinderen hebben. Leerkrachten die ervan overtuigd zijn dat zij met hun onderwijs het verschil kunnen maken. Niet voor de hele wereld, maar voor de leerlingen van hun groep, van hun school. Zelfs als ze dat zouden moeten doen zonder digiborden en tablets, strategische beleidsplannen en taakbeleid.

‘But whatever we lacked in supplies, we made up for in our passion for learning’.